Landgraaf Koerier

Menu

Hein Simons

Heintje, wie kent dit zangtalent niet? Zuid Limburg heeft een groots zangtalent voortgebracht. Geboren in de vroedvrouwenschool in Heerlen, even in Eygelshoven gewoond, vervolgens met pa, ma en een zusje en broertje naar Bleyerheide vertrokken alwaar de familie Simons een café begon. En een café beginnen was de belangrijkste zet van de familie Simons. Doordat in het café een jukebox stond zong Heintje de meeste liedjes mee. Tenminste als hij thuis was, want hij was veel op straat te vinden met zijn vriendjes. Lekker voetballen. Velen in het café en in de buurt vinden dat Heintje prachtig kan zingen en in het café trakteert Heintje de gasten regelmatig op een “concert”. Een van de enthousiastelingen, Dhr. Ackens neemt Heintje links en rechts mee voor optredens en de toen populaire stad- en dorpstalentenjachten. We schrijven het jaar 1965 als in Schaesberg, te weten in danslokaal “het Streeperkruis, de dan 11 jarige Heintje Simons de talentenjacht wint. Dat is inmiddels al 50 jaren geleden. Waar is de tijd gebleven. En laat nou heel toevallig de bekende zanger Willy Alberti in het Streeperkruis aanwezig zijn. Hij vindt Heintje geweldig, is onder de indruk en tipt het platenlabel Philips. Er was echter nog een “tipgever” in de zaal aanwezig die de platenmaatschappij CNR over het talent informeerde. CNR draalde niet lang en zond meteen hun producer Addy Kleijngeld naar Bleijerheide. Nou, het verdere verhaal is bij velen wel bekend. Heintje zingt voor Addy Kleijngeld enkele strofen voor van het lied ‘Mama’ (dat in Italië gezongen werd door Robertino Loreti) en de CNR-producer was meteen helemaal verkocht. Bingo. Heintje gaat liedjes instuderen zodat voldoende materiaal voorhanden is om een LP (langspeelplaat) te drukken. De singel die daaruit voortkwam was Mama en kwam in 1967 in de hitparade. Jammer was dat Heintje praktisch niet in Nederland op kon treden vanwege de Arbeidsinspectie. Dat was toch wel van negatieve invloed op zijn Nederlandse carriere. Daar staat dan wel tegenover dat Heintje in Duitsland en de overige duitssprekende landen op handen werd gedragen. Dit kwam mede omdat hij eind 1967 optrad in de ontzettend populiare show (der grosse Preis) van Wim Thoelke met zijn (animatie-)hond Wum. Heintje werd op handen gedragen in de duitstalige landen. Hij speelde in 6 films mee met sterren als Peter Alexander, Paul Dahlke, Theo Lingen. Voor al zijn platen ontving Heintje minstens 40 Gouden en 10 platina platen. En hij ontving ook nog een Edison, uitgereikt door niemand minder dan Maurice Chevalier. Na de onvermijdelijke “baard in de keel” bleef (inmiddels) Hein met name in Duitsland, Japan en Zuid Afrika nog heel populair. Door het feit dat hij steeds eenvoudig bleef, zich concentreerde op zijn bekende repertoir, en regelmatig optrad in zijn “erfolgs-landen” bleef hij liedjes maken die aansprak. Zijn nieuwste CD, genaamd Thuis, geeft aan dat hij zich in zijn eigen Euregionale omgeving als een vis in het water voelt. Het plezier dat hij als zanger op het podium heeft straalt er vanaf en zijn “thuis”-pubiek geeft hem daarvoor veel terug met name omdat Hein steeds eenvoudig gebleven is, ondanks zijn enorme internationale populariteit. Voor Limburg is hij steeds een prima “ambassadeur” geweest. Naast Mama noemen we nog enkele van zijn vele hits: Ich sing ein Lied für dich, Ich Bau dir ein Schloss, Heidschi Bumbeidschi, Schwalbenlied, Oma so Lieb, Deine tränen sind auch meine. Hij maakte ook Nederlandse versies van zijn Duitse successen, maar hier in Limburg kochten we toch vaak de Duitse versies. Zijn optreden onlangs in Theater Heerlen (voor het eerst in Heerlen) was super en dat zal hem zeker uitnodigen om vaker zijn “Thuis-basis” op te zoeken.

Categories:   Algemeen

Comments

Sorry, comments are closed for this item.