Transparantie is een groot goed, dat is dan ook de reden waarom iedere politieke partij transparant zijn, in zijn of haar programma heeft staan. Maar hoe transparant is de politiek echt in deze regio? Dat hebben we kunnen zien in het dossier LICOM/WOZL. Voor iedereen is het duidelijk dat zowel in de weg naar het faillissement, alsook bij de opstart van WOZL grote fouten zijn gemaakt. Fouten door de directie, die inmiddels al meerdere malen is vervangen door interim managers en zeker fouten door het Dagelijks en Algemeen Bestuur van Het WOZL. Bestuur dat bestaat uit wethouders van de deelnemende gemeenten.

Deze fouten hebben geleid tot grote financiële risico’s, een angstcultuur in de huidige organisatie en meer als dertig doodongelukkige nu ex-medewerkers. Doodongelukkig door hun ontslag, de manier waarop dit ontslag heeft plaatsgevonden en het gebrek aan ondersteuning voor de situatie waarin zij terecht zijn gekomen. Onderzoek door diverse gemeenteraadsleden en gesprekken met de medewerkers maakten al snel duidelijk dat hier grote fouten zijn gemaakt door het management. Medewerkers zijn ontslagen zonder enige onderbouwing, ontslaggesprekken werden op een mensonterende manier gevoerd en de aanpak van het management leidde tot een angstcultuur binnen de organisatie.

Dan grijpt de politiek in, of beter gezegd denkt in te grijpen. Diverse gemeenten roepen om een extern onderzoek, na een initiatief van GroenLinks Landgraaf. Diverse commissie- en raadsvergaderingen worden besteed aan dit dossier en steeds duidelijker wordt het falen van het toezichthoudend Dagelijks Bestuur, de wethouders. Toch komt dat onderzoek er niet, de meerderheid van het Dagelijks Bestuur ligt dwars. Argumentatie voor deze botte weigering wordt gezocht in het feit dat de zaak onder de rechter is. Zelfs een verzoek op basis van de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) wordt genegeerd en getraineerd. Op uitdrukkelijk verzoek van de gemeente Landgraaf en Brunssum start de rekenkamercommissie van deze gemeenten een onderzoek. Resultaat blijft echter hetzelfde, niets dan uitstel.

De conclusie wordt steeds duidelijker, de verantwoordelijke leden van het Dagelijks Bestuur hebben er groot belang bij een en ander over de verkiezingen heen te tillen. Hun falen mag blijkbaar niet bekend worden vóór 19 maart. En daar zitten ook wethouders bij van die politieke partijen die transparantie, open communicatie en sociaal beleid met hoofdletters in hun programma schrijven.

De onafhankelijke rekenkamercommissie beschrijft dit als volgt, en ik citeer: ‘Tot slot tekenen de Rekenkamercommissies van Brunssum en Landgraaf aan dat het niet verlenen van medewerking aan het onderzoek, enkel en alleen door een beroep van WOZL op de wettelijke beperking van Rekenkamer­commissies bij privaatrechtelijke organisaties, niet congruent is met de wens tot transparantie van de uitvoering van gemeentelijke taken die leeft bij in ieder geval een deel van de betrokken gemeenteraden.’

De reden dat ik dit schrijf is vooral ontstaan uit teleurstelling over de politiek, een politiek waar ik zelf deel van uit maak. Ik heb er ook over nagedacht of ik dit wel moest schrijven. Moet ik mijn eigen nest wel bevuilen? Ik heb er voor gekozen het wel te doen. Om vier redenen. Om te beginnen om iedereen te wijzen op de waarde van het woordje transparant in diverse partij programma’s, ten tweede om het politieke nest eens goed op te schudden, ten derde om de werknemers binnen de sociale werkvoorziening te ondersteunen binnen de huidige WOZL organisatie en ten vierde, vooral om die medewerkers die nu ten onrechte thuis zitten mijn excuus aan te bieden, mijn excuus voor de manier waarop de ‘politiek’ met hen is omgegaan.

Ton Ancion, GroenLinks Landgraaf.