Het is in de vijfentwintig jaar van het bestaan van Winkelcentrum Op de Kamp een komen en gaan van zaken en ondernemers geweest. Maar een aantal zit er al die tijd al, en zeker niet voor zijn verdriet. Hieronder enkele opmerkingen van Peter Schols, Ton Haga en René Hubens, die er al die tijd hun zaak hebben, en met Jos Arts, de huidige voorzitter van de winkeliersvereniging.

Peter Schols, een echte Maastrichtenaar, heeft naast de zaak in Op de Kamp ook een schoenenzaak in de Maastrichtse wijk Heer.

Peter Schols

Maar hij is blij dat hij al vijfentwintig jaar in Op de Kamp zit, met name door de goede opzet van het centrum en de gevarieerde keuze uit de branches. Natuurlijk valt er altijd wel iets aan te merken: een zaak als die van hem moet het voor een deel hebben van het langslopend publiek dus als de route naar de supermarkt veranderd wordt – tijdelijk of permanent – dan merkt hij dat.

De herinrichting van het Raadhuisplein heeft zijn vreugde wel enigszins getemperd, de afgelopen maanden, om maar eens een voorbeeld te noemen. ‘Het is een goede zaak dat de ondernemers van het centrum verplicht lid zijn van de winkeliersvereniging,’ meent hij. Daardoor is het mogelijk om allerlei activiteiten te ontplooien die publiek naar het winkelcentrum trekken. ‘En nu mag het wel weer eens rustig worden met breken en bouwen,’ zegt hij. Schols merkt overigens op dat hij maar beperkte last heeft van het bestaan van webwinkels. ‘Schoenen wil je toch eerst aan je voeten gevoeld hebben voor je ze koopt.’

Ton Haga

Ton Haga, inmiddels ver in de zeventig, zit al vijfentwintig jaar ongeveer naast Schols met zijn tassen en koffers. Hij herinnert zich nog de eerste dagen van het centrum. ‘Drommen mensen kwamen binnen, lange tijd is dat ook gebleven, al waren er sinds 1988 ook wel een paar dipjes.’ Met name de crisis sinds 2008 is een ernstige zaak. Geleidelijk zag hij ook in dat je maar op één gebied goed kunt zijn en dus gingen de mode-accessoires en de oorbellen eruit. Haga had ooit een aantal andere zaken, ook in het aangrenzende Duitsland. Nu werkt hij alleen nog in Op de Kamp en staat hij op de markt in Eygelshoven.

Hij is helemaal opgegroeid in de detailhandel, nadat hij aanvankelijk had gekozen voor het grafische vak:hij werd boekdrukker. Later werd hij ‘demonstrateur’ bij De Bijenkorf, werkte hij in de horeca, op beurzen en als standwerker op markten, want hij had wat je noemt ‘een goeie babbel’.

Jos Arts

Haga was een aantal jaren voorzitter van de winkeliersvereniging, een taak die inmiddels wordt vervuld door supermarkt-eigenaar Jos Arts van de PLUS. Die heeft weliswaar op diverse andere plaatsen gewerkt, maar maakte ook het begin van Op de Kamp mee, als medewerker van de toenmalige C1000.

Als voorzitter is hij de drijvende kracht achter allerlei activiteiten die Op de Kamp onderneemt, zoals de Kerst- en Paasversiering, de vlaggen bij het huidige jubileum, gezamenlijke acties op Moeder- en Vaderdag, Nouvelle Nouveau, ooit bedoeld om het modeseizoen te openen, nu ook al 25 jaar. Inmiddels is het een lifestule event geworden, een beetje sjiek, met deelname van ondernemers elders in Parkstad.

‘Maar om zes uur ’s avonds is het hier nog altijd einde oefening, op de supermarkten na, en daar zou iets aan moeten gebeuren,’ zegt hij. Hardop denkt hij aan grand café dat open blijft, bijvoorbeeld voor de nazit van vergaderingen in het Raadhuis. Als het politiebureau leeg komt te staan, is dat misschien een goede plek voor zoiets, denkt hij. ‘Ook overdag zou dat een goede zaak zijn. Ze klagen wel over de schooljeugd, maar die moet je positief benaderen, geef ze gelegenheid om zich te vermaken, je niet beperken tot wegsturen.’ Daarbij prijst Arts wel de samenwerking tussen jeugdwerk, politie, gemeente en ondernemers om zo nodig snel, langs korte lijnen, te kunnen ingrijpen.

Essentieel vindt hij ook dat de winkels lang open zijn, ook op zondag. ‘Het internet is altijd open.’ Op zondag valt hem de toegenomen klandizie uit Duitsland op. Hem valt overigens ook op dat er nog altijd voldoende interesse is voor vestiging in Op de Kamp. ‘We liggen midden in de gemeente en de Hoogstraat met al zijn verkeer is ook een prima toevoerweg.’

Ook Arts is blij dat het Raadhuisplein eindelijk klaar is. ‘Dat heeft echt omzet gekost.’ En nog iets: als het aan hem ligt gaat de klant nooit betalen voor het parkeren bij het winkelcentrum.

René Hubens

En dan hebben we nog de ‘hipste ondernemer’ van Op de Kamp, kapper René Hubens. Hij heeft ooit met zijn zaak gezeten ongeveer op de plaats waar nu Vögele zit, sinds zijn verhuizing naar de huidige plaats komt er veel meer publiek langs, en daar moet je het ook als dames- en herenkapper voor een deel van hebben. Hij heeft inmiddels de reputatie wel in te zijn voor een origineel, desnoods een beetje gewaagd kapsel. En zijn grote liefde voor ‘The Boss’ Bruce Springsteen steekt hij ook niet onder stoelen of banken – de meer dan tienvoudig levensgrote afbeelding in de zaak toont ook dat René zelf wel iets weg heeft van de beroemde Amerikaanse zanger.

René heeft in de afgelopen vijfentwintig jaar de concurrentie enorm zien toenemen, maar vertrouwt op de reputatie die hij heeft bij een grote vaste klantenkring. ‘Al merk je het onmiddellijk als door veranderen van de ‘loop’ in het centrum het aantal passerende mensen beïnvloed wordt.’ Hij heeft in ieder geval zijn plan klaar: op de dag van het jubileum krijgen klanten een glas champagne en 25 procent korting op producten.